Helga vart tilbrakt på flotte Solstrand Hotel på Os. Dette er eit eventyr av eit hotell, så forventningane var skrudd heilt i taket. Eg og finaste lillesøster Ingrid kom til hotellet laurdag og før me visste ordet av det låg me i bassenget og nytte utsikten over fjord og snøkledde toppar. Etterpå var det duka for høgdepunktet: algeinnpakning. Når ein ligg på benken innsmurd i alger frå hårrot til tåspiss, ja då føler ein verkeleg at ein har tatt det maritime sjelelivet til nye høgder. Det er godt for kropp, men kanskje mest for sjela å kjenne algene krype under huden. Lite visste me at me hadde endå kraftigare maritime opplevelsar i vente. Det var nemleg når middagen kom på bordet, ja faktisk nesten var eten opp det toppa seg for å bruke eit kraftuttrykk. Lillesøster delte sin siste uerbit i to – og til syne kom ein makk. Javiss, ein lang og tynn kveis. Og der forsvann apetitten. Restaurantsjefen kom ilande og beklagelsane hagla. Jaja. Det blir ei stund til neste uerfilet kjenner eg.
I staden for bilde av kveis får du heller eit bilde av utsikten frå hotellrommet.
Heldigvis vart ingen sjuke og me avslutta helga med ein fantstisk søndagstur til Liafjellet på Os. Nydeleg utsikt og frisk luft la ein dempar på kveisnedturen.
Liafjellet er herved anbefalt sjølv om me fann toppen ved eit reint lykketreff (ikkje lett å finne rett sti når det er snø). Fin tur og fin utsikt. Der er det me jaktar på, er det ikkje?
I tilfelle du lurte 